Decyzja o warunkach zabudowy – nowe zasady, nowe wyzwania dla inwestorów - Maria Kotaniec

Decyzja o warunkach zabudowy – nowe zasady, nowe wyzwania dla inwestorów

decyzja o warunkach zabudowy

Aktualnie trwa wyścig z czasem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy przed końcem 2025 r., bowiem po tym terminie wydawanie decyzji o warunkach zabudowy na dotychczasowych zasadach stanie się niemożliwe. Zmiany te wynikają z nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która weszła w życie 24 września 2023 roku. Nowe przepisy wprowadzają m.in. plany ogólne i zintegrowane plany inwestycyjne, które w znaczący sposób zmieniają sposób kształtowania polityk przestrzennych na poziomie lokalnym. W tym artykule przyjrzymy się, jak te zmiany mogą wpłynąć na sytuację właścicieli działek oraz jakie kroki warto podjąć już teraz, by zabezpieczyć swoje inwestycje.

Spis treści

Wydłużenie terminu na przyjęcie planów ogólnych

Prezydent RP podpisał ustawę zmieniającą ustawę o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektóre inne przepisy. Nowe regulacje weszły w życie 7 maja 2025 r. i wydłużyły okres obowiązywania studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin. Nie przedłużą jednak terminu ważności bezterminowych decyzji o warunkach zabudowy.

Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego będą obowiązywać o 6 miesięcy dłużej niż zakładały wcześniejsze przepisy z ustawy z 7 lipca 2023 r. (Dz. U. poz. 1688 oraz z 2024 r. poz. 1824).

W międzyczasie gminy borykają się z rosnącą liczbą wniosków o wydanie warunków zabudowy. Dłuższy czas ma umożliwić gminom ukończenie opracowywania planów ogólnych, jednocześnie nie zatrzymując procesu uchwalania planów miejscowych ani wydawania decyzji o warunkach zabudowy.

Konsekwencje przesunięcia terminu

Zmiana terminu przyjęcia planu ogólnego powoduje przesunięcie również innych powiązanych obowiązków i terminów, m.in.:

  • opracowania strategii rozwoju gminy,
  • uruchomienia Rejestru Urbanistycznego i udostępniania danych przestrzennych,
  • rozszerzenia zakresu danych przestrzennych dla miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
  • zasad wydawania decyzji o warunkach zabudowy oraz lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Eksperci Kancelarii Prezydenta RP zaznaczają, że zmiany te są bezpośrednio powiązane z reformą systemu planowania przestrzennego.

Najważniejsze zmiany

Reforma planistyczna ma na celu uproszczenie procesu inwestycyjnego oraz zwiększenie efektywności planowania przestrzennego. Wprowadza nowe narzędzia planistyczne — Plan Ogólny oraz Zintegrowany Plan Inwestycyjny (ZPI). Dodatkowo powstanie Rejestr Urbanistyczny — nieodpłatny i ogólnodostępny system teleinformatyczny dla wszystkich zainteresowanych.

Plan Ogólny zamiast Studium

Nowy Plan Ogólny zastąpi dotychczasowe Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego (SUiKZP). Będzie uchwalany obowiązkowo dla całej gminy (z wyjątkiem terenów zamkniętych) i uzyska rangę aktu prawa miejscowego. Na jego podstawie będą mogły powstawać miejscowe plany oraz będą wydawane warunki zabudowy.

Plan Ogólny będzie dokumentem pozbawionym zagadnień strategicznych i kierunkowych, charakterystycznych dla obecnego Studium. Dzięki niemu będzie można:

  • określić strukturę funkcjonalno-przestrzenną gminy przez wyznaczenie stref planistycznych,
  • ustalić podstawowe parametry zabudowy i zagospodarowania terenu dla tych stref,
  • wyznaczyć obszary, na których możliwe będzie uzupełnianie zabudowy na podstawie decyzji o warunkach zabudowy,
  • wskazać granice zabudowy śródmiejskiej, gdzie możliwe będzie zmodyfikowanie warunków inwestowania,
  • określić zasady lokalizacji nowej zabudowy mieszkaniowej w powiązaniu z obiektami usług publicznych.

Informacje zawarte w Planie Ogólnym będą wiążące zarówno dla miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w tym ZPI, jak i dla decyzji o warunkach zabudowy.

Co grozi, jeśli gmina nie uchwali planu ogólnego do końca 2025 roku?

Konsekwencje opóźnienia w przyjęciu planu ogólnego przez gminę mogą być poważne:

  • Zablokowanie nowych inwestycji – bez planu ogólnego nie będzie możliwości wydania decyzji WZ, co oznacza, że nie będzie można rozpocząć żadnej nowej inwestycji budowlanej.
  • Niepewność właścicieli działek – osoby posiadające grunty budowlane lub inwestycyjne nie będą mogły rozpocząć procesu inwestycyjnego, dopóki plan ogólny nie zostanie uchwalony. To może oznaczać wielomiesięczne, a nawet wieloletnie opóźnienia.

Co stanie się z dotychczasowymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego?

Dotychczasowe miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego nadal obowiązują

Obecnie obowiązujące miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego (MPZP) nie stracą mocy prawnej po wejściu w życie planu ogólnego. Będą one nadal stosowane, dopóki gmina ich nie zmieni lub nie zastąpi nowymi planami, które będą zgodne z zapisami planu ogólnego.

Plan ogólny i MPZP będą działać równolegle

W nowym systemie planowania przestrzennego przewidziano równoczesne funkcjonowanie dwóch dokumentów:

  • Plan ogólny – wskaże główne kierunki rozwoju przestrzennego całej gminy.
  • MPZP (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego) – będzie dokumentem szczegółowym, obejmującym konkretne tereny.

Nowe plany i decyzje muszą być zgodne z planem ogólnym

Wszystkie nowe miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego (MPZP) oraz decyzje o warunkach zabudowy (WZ) będą musiały być spójne z ustaleniami planu ogólnego. Oznacza to, że plan ogólny stanie się nadrzędnym dokumentem planistycznym, który będzie determinował sposób zagospodarowania przestrzeni na poziomie lokalnym.

Co z decyzjami o warunkach zabudowy po 1 stycznia 2026 roku?

Choć termin uchwalania planów ogólnych zostanie przesunięty, to od 1 stycznia 2026 r. obowiązywać będą nowe zasady dotyczące decyzji o warunkach zabudowy (WZ). Te, które uzyskają prawomocność do końca 2025 r., pozostaną ważne bezterminowo.

Inwestorzy będą mogli składać wnioski o decyzje WZ do 30 czerwca 2026 r., jeśli dla danego terenu nie zostanie wcześniej uchwalony plan ogólny. Gdy plan ogólny zostanie przyjęty, decyzje WZ będą wydawane tylko na terenach przeznaczonych na uzupełnienie zabudowy.

To oznacza, że po 1 stycznia 2026 r. inwestorzy nie będą mogli już uzyskać decyzji WZ bezterminowych, a tylko na określony czas – 5 lat. Jeśli gmina uchwali plan ogólny przed 30 czerwca 2026 r., to po jego wejściu w życie decyzje WZ nie będą wydawane na terenach objętych tym planem.

Podsumowując, po 1 stycznia 2026 r. warunkowe decyzje budowlane będą wydawane jedynie na terenach bez planów ogólnych lub miejscowych planów zagospodarowania, i to tylko na czas określony (5 lat).

Warunki zabudowy będą ważne tylko 5 lat

Obecnie decyzje o warunkach zabudowy (WZ) są wydawane bezterminowo i obowiązują dopóki nie zostanie uchwalony miejscowy plan lub wydane pozwolenie na budowę. W praktyce skutkuje to funkcjonowaniem decyzji opartych na nieaktualnych warunkach sąsiedztwa czy infrastruktury.

Decyzje wydane przed wejściem w życie nowelizacji zachowają swoją moc do końca ich obowiązywania.

Co zmieniło się po 24 września 2023 r. w decyzjach o warunkach zabudowy i planowaniu przestrzennym?

Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która weszła w życie 24 września 2023 r., wprowadziła obowiązek zgodności:

  • między Planem Ogólnym a Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP),
  • oraz między Planem Ogólnym a decyzją o warunkach zabudowy (WZ).

To duża zmiana dla inwestorów, właścicieli gruntów i wszystkich planujących nowe inwestycje. Co konkretnie oznacza ta zgodność?

Zgodność planu miejscowego z Planem Ogólnym

Zgodnie z art. 20 ustawy, rada gminy może uchwalić miejscowy plan tylko wtedy, gdy jego zapisy są zgodne z ustaleniami planu ogólnego. Oznacza to, że:

  • Przeznaczenie terenu musi być zgodne z profilem funkcjonalnym strefy planistycznej.
  • Sposób zagospodarowania musi odpowiadać parametrom ustalonym w planie ogólnym, w tym:
    • minimalnemu udziałowi powierzchni biologicznie czynnej (np. nie mniej niż 2/3 normy dla zabudowy śródmiejskiej),
    • maksymalnej intensywności zabudowy nadziemnej,
    • maksymalnemu udziałowi powierzchni zabudowy.

Zgodność decyzji o warunkach zabudowy z Planem Ogólnym

Podobne zasady obowiązują przy wydawaniu decyzji o WZ – zgodnie z art. 54 ust. 2 ustawy. Decyzja musi być zgodna z planem ogólnym poprzez:

  • Ustalenie funkcji zabudowy i zagospodarowania zgodnie z profilem funkcjonalnym strefy planistycznej.
  • Zachowanie zgodności w zakresie:
    • minimalnego udziału powierzchni biologicznie czynnej,
    • maksymalnej intensywności nadziemnej,
    • wysokości zabudowy (nowy element względem MPZP),
    • maksymalnego udziału powierzchni zabudowy.
  • Spełnienie tzw. standardów dostępności infrastruktury społecznej (art. 13f ust. 5), czyli zapewnienie dostępu do szkół, przedszkoli, terenów zielonych itp.

Co to oznacza dla Ciebie?

Jeśli planujesz zabudowę, inwestycję deweloperską lub chcesz wystąpić o decyzję o warunkach zabudowy:

  • Nie wystarczy już analiza otoczenia działki czy starych decyzji WZ.
  • Kluczowe jest sprawdzenie zgodności z planem ogólnym, który jest dokumentem nadrzędnym zarówno wobec MPZP, jak i decyzji WZ.
  • W niektórych przypadkach może to oznaczać konieczność zmiany założeń inwestycyjnych, szczególnie jeśli plan ogólny ogranicza intensywność zabudowy czy wymagany udział zieleni.

Czy decyzja o warunkach zabudowy musi być zgodna ze studium?

Przed 24 września 2023 r. przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wprost wymuszały zgodność tylko pomiędzy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP) a miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP). To oznacza, że decyzje o warunkach zabudowy (tzw. „WZ-tki”) mogły być wydawane również dla terenów, które nie były objęte planem miejscowym – a tym samym często dochodziło do sprzeczności z ustaleniami studium.

Studium a plan miejscowy – co mówiły przepisy?

Zgodnie z przepisami obowiązującymi przed nowelizacją:

  • Art. 14 ust. 5 wskazywał na konieczność analizy zgodności planu miejscowego z ustaleniami studium.
  • Art. 15 ust. 1 obligował wójta, burmistrza lub prezydenta do sporządzania projektu planu zgodnie z zapisami studium.
  • Art. 20 ust. 1 wymagał, aby uchwalany plan miejscowy nie naruszał ustaleń studium.

Jednocześnie brakowało przepisu, który wprost nakazywałby zgodność decyzji WZ ze studium, co prowadziło do licznych wątpliwości interpretacyjnych i rozbieżności w orzecznictwie.

Co mówiły sądy?

Najczęściej przyjmowaną linią orzeczniczą był pogląd, że studium nie jest źródłem prawa, a więc jego ustalenia nie mogą stanowić podstawy prawnej do wydania decyzji o warunkach zabudowy. Taki kierunek potwierdzały m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA):

Naczelny Sąd Administracyjny orzekający w niniejszej sprawie akceptuje pogląd, w myśl którego, ustalenia studium dopóki nie zostaną w odpowiedniej formie uwzględnione w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, nie mogą stanowić podstawy do wydawania decyzji administracyjnych (…). Podstawowy argument to ten, że studium nie jest źródłem prawa. Sygnatura II OSK 2084/13 – Wyrok NSA.

Skutki decyzji o warunkach zabudowy – korzyści i negatywne konsekwencje

Decyzje o warunkach zabudowy a rozwój urbanizacji

Decyzje o warunkach zabudowy (tzw. decyzje WZ) odegrały istotną rolę w procesie urbanizacji w Polsce. Umożliwiły one:

  • szybki rozwój zabudowy mieszkaniowej i usługowej, szczególnie w sąsiedztwie dużych miast,
  • zwiększenie liczby dostępnych działek budowlanych, co przyspieszyło realizację inwestycji,
  • rozwój lokalnych społeczności i działalności gospodarczej – dzięki lepszej dostępności gruntów inwestycyjnych.

Ciemna strona decyzji WZ – problemy przestrzenne i infrastrukturalne

Jednak masowe wydawanie decyzji o warunkach zabudowy doprowadziło także do szeregu negatywnych zjawisk:

Urbanizacja kosztem terenów cennych przyrodniczo

Wiele decyzji WZ dotyczyło gruntów rolnych, leśnych lub obszarów zarezerwowanych wcześniej pod cele publiczne. W efekcie doszło do rozlewania się zabudowy i utraty przestrzeni o wysokich walorach ekologicznych.

Spekulacja gruntami

Możliwość uzyskania decyzji WZ przyczyniła się do wzrostu liczby transakcji spekulacyjnych. W niektórych rejonach ceny działek gwałtownie wzrosły, co wpływa również na koszty zakupu gruntów pod inwestycje publiczne.

Braki w infrastrukturze technicznej

Nowo zabudowywane tereny często nie były przygotowane infrastrukturalnie. Największe problemy dotyczyły niewystarczającej sieci drogowej, co ograniczało funkcjonalność nowych osiedli.

Niedostatek infrastruktury społecznej

Dynamiczny rozwój zabudowy nie szedł w parze z budową szkół, przedszkoli i innych obiektów publicznych, co obciążało istniejące placówki i obniżało jakość życia mieszkańców.

Chaos przestrzenny i reklamowy

Brak kompleksowego planowania doprowadził do nieładu przestrzennego, widocznego m.in. w niespójnej zabudowie i nadmiarze reklam wpływających negatywnie na estetykę krajobrazu.

Nowe warunki uzyskania decyzji o warunkach zabudowy od 2026 r. – na co zwrócić uwagę po zmianach?

Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, obowiązująca od 24 września 2023 r., wprowadziła istotne zmiany w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy (WZ).

Wydanie decyzji WZ jest obecnie możliwe tylko przy spełnieniu konkretnych, ściśle określonych warunków, o których mowa w art. 61 ustawy. Co się zmieniło?

Kluczowe przesłanki wydania decyzji o WZ:

  1. Działka sąsiaduje z inną działką zabudowaną (dostępną z tej samej drogi publicznej) – zabudowa musi umożliwiać określenie wymagań dla nowej inwestycji pod kątem:
    • gabarytów,
    • form architektonicznych,
    • linii zabudowy,
    • intensywności wykorzystania terenu.
    • Nowość: usunięto konieczność kontynuacji „funkcji” – czyli przeznaczenia użytkowego działki.
  2. Teren ma dostęp do drogi publicznej.
  3. Teren jest uzbrojony (istniejące lub projektowane uzbrojenie, wystarczające dla zamierzenia budowlanego).
  4. Nie ma konieczności zmiany przeznaczenia gruntów rolnych lub leśnych, chyba że zgoda została uzyskana w ramach wcześniejszych planów miejscowych (które straciły moc na mocy art. 67).
  5. Zamierzenie inwestycyjne musi być zgodne z przepisami odrębnymi.
  6. Nie może znajdować się na obszarach wykluczonych, np.:
    • objętych lokalizacją strategicznych inwestycji w sieci przesyłowej (art. 5 ust. 1),
    • w strefach kontrolowanych wzdłuż gazociągów,
    • w strefach bezpieczeństwa przy rurociągach.

I najważniejsze: działka musi znajdować się na obszarze uzupełnienia zabudowy

To warunek nowy i bezwzględny – decyzję o WZ można uzyskać tylko, jeśli działka znajduje się w wyznaczonym przez Plan Ogólny obszarze uzupełniania zabudowy.

Jeśli nie – gmina może odmówić wydania decyzji, nawet jeśli wszystkie inne warunki są spełnione.

Czym jest obszar uzupełnienia zabudowy?

Jest to teren, który zostanie wyznaczony w planie ogólnym gminy i na którym będzie dopuszczalne wydawanie decyzji o warunkach zabudowy (WZ). Jeśli działka znajduje się poza takim obszarem, nie będzie można uzyskać WZ – co oznacza, że inwestycja nie ruszy.

Każda gmina ma obowiązek uchwalenia planu ogólnego do końca 2025 roku. Właśnie ten dokument określi, które tereny znajdą się w tym obszarze i gdzie nadal będzie można budować w oparciu o WZ.

Czy zawsze potrzebujesz decyzji o warunkach zabudowy? Kiedy jest wymagana, a kiedy nie?

Wiele osób planujących budowę domu lub innej inwestycji budowlanej zadaje sobie pytanie: czy muszę uzyskać decyzję o warunkach zabudowy (WZ)? Odpowiedź brzmi: to zależy od kilku czynników, w tym od tego, czy działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP), a także od rodzaju planowanej inwestycji.

Kiedy decyzja o warunkach zabudowy nie jest wymagana?

Nie zawsze trzeba występować o WZ. Są sytuacje, w których nie ma takiego obowiązku:

  • Gdy planowana inwestycja znajduje się na działce objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP) – to właśnie ten plan określa warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, dlatego osobna decyzja nie jest potrzebna.
  • W przypadku jednorazowej, tymczasowej zmiany sposobu użytkowania budynku, która nie trwa dłużej niż 12 miesięcy i nie wymaga pozwolenia na budowę.
  • Jeżeli zamierzasz przeprowadzić remont lub wykonać prace montażowe, które nie ingerują w formę architektoniczną budynku (czyli nie zmieniają jego wyglądu zewnętrznego).
  • Jeśli inwestycja ma charakter celu publicznego – wtedy nie występujesz o decyzję WZ, ale o odrębny dokument: decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Rodzaje decyzji związanych z warunkami zabudowy – nie każda jest taka sama

Choć potocznie mówi się po prostu o „warunkach zabudowy”, to w rzeczywistości ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym rozróżnia dwa podstawowe rodzaje decyzji:

  1. Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego (ULICP) – dotyczy inwestycji publicznych, takich jak drogi, szkoły, oczyszczalnie ścieków czy dworce.
  2. Decyzja o warunkach zabudowy (WZ) – czyli popularna „wuzetka”, wydawana w przypadku inwestycji prywatnych, które nie mają charakteru celu publicznego.

Jeśli jesteś osobą fizyczną i planujesz budowę domu jednorodzinnego, to będziesz wnioskować właśnie o decyzję o warunkach zabudowy dla swojej działki.

Natomiast jeżeli planowana inwestycja dotyczy infrastruktury publicznej, a teren nie jest objęty MPZP, wówczas trzeba wystąpić o decyzję ULICP.

Jak sprawdzić warunki zabudowy działki?

Warunki zabudowy są wydawane na wniosek. Jeśli interesuje Cię zakup konkretnej nieruchomości pod budowę domu, masz prawo złożyć wniosek o wydanie WZ nawet jako osoba zainteresowana zakupem, a niekoniecznie właścicielka gruntu.

To praktyczne rozwiązanie, które pozwala ocenić potencjał inwestycyjny działki zanim ją kupisz.

Warunki zabudowy a MPZP – najważniejsze różnice

Decyzję o warunkach zabudowy wydaje się tylko wtedy, gdy dana działka nie jest objęta MPZP. Jeśli dla interesującego Cię terenu obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jego zapisy są wiążące i nie trzeba już uzyskiwać WZ.

MPZP to dokument prawa miejscowego, który określa przeznaczenie terenów, sposób ich zagospodarowania, dopuszczalną wysokość budynków, intensywność zabudowy itd. Obejmuje zazwyczaj większy obszar – całe osiedla, fragmenty miast lub wsi, a każdy właściciel działki może brać udział w jego procedurze tworzenia i zgłaszać uwagi.

Z kolei WZ dotyczy konkretnej inwestycji na pojedynczej działce i wydawana jest indywidualnie – na Twój wniosek. Warunki określone w WZ ustalane są zazwyczaj na podstawie istniejącej już zabudowy w otoczeniu nieruchomości.

Kiedy MPZP jest konieczny i nie wystarczy sama WZ?

Są określone typy inwestycji, których nie można zrealizować wyłącznie w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy. W takich przypadkach konieczne jest, by gmina uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dotyczy to m.in.:

  • budowy obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m²,
  • budowy elektrowni wiatrowych i parków wiatrowych,
  • inwestycji zlokalizowanych w strefie A ochrony uzdrowiskowej,
  • inwestycji na terenach byłych lotnisk i jednostek wojskowych (w tym dawnych rosyjskich czy niemieckich),
  • przedsięwzięć planowanych w pobliżu lotnisk publicznych,
  • inwestycji na terenie parku kulturowego,
  • zabudowy gruntów rolnych klas I–III (poza granicami miast),
  • inwestycji na gruntach leśnych – jeśli nie zostały wcześniej przeznaczone na cele budowlane.

Jak uzyskać decyzję o warunkach zabudowy?

Jeśli planujesz budowę na działce, która nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP), prawdopodobnie będziesz musiał/musiała uzyskać decyzję o warunkach zabudowy – tzw. WZ lub „wuzetkę”. To dokument, który określa, co i na jakich warunkach możesz zrealizować na danym terenie.

Co będzie potrzebne, aby uzyskać warunki zabudowy?

Aby otrzymać decyzję WZ, musisz złożyć pisemny wniosek do właściwego urzędu. Formularz możesz pobrać online lub otrzymać w urzędzie gminy czy miasta. Ale samo złożenie formularza nie wystarczy – wniosek będzie rozpatrzony tylko wtedy, gdy spełnione będą konkretne warunki wskazane w art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Najważniejsze z nich to:

  • Przynajmniej jedna działka sąsiednia, z dostępem do tej samej drogi publicznej, musi być już zabudowana w sposób, który umożliwia kontynuację cech urbanistycznych, takich jak:
    • forma architektoniczna budynków,
    • linia zabudowy,
    • intensywność wykorzystania terenu,
    • gabaryty obiektów budowlanych.
  • Dostęp do drogi publicznej – działka musi mieć zapewniony dostęp, bezpośredni lub poprzez drogę wewnętrzną z odpowiednią służebnością.
  • Uzbrojenie terenu – infrastruktura techniczna (istniejąca lub planowana) musi być wystarczająca do realizacji planowanej inwestycji.
  • Zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów – jeśli teren był wcześniej gruntem rolnym lub leśnym, konieczna może być zgoda na zmianę jego przeznaczenia, chyba że wcześniej został już przekształcony.
  • Zgodność z przepisami szczególnymi – inwestycja musi spełniać wymagania wynikające z innych ustaw (np. środowiskowych, ochrony zabytków).

Kto może ubiegać się o wydanie WZ?

Zaskoczeniem może być fakt, że wniosek o WZ może złożyć każdy zainteresowany, nie tylko właściciel działki. W praktyce oznacza to, że nawet osoba planująca zakup działki może sprawdzić, czy i co będzie mogła na niej wybudować.

Zdarza się, że kilka osób składa wnioski dotyczące tej samej nieruchomości – zwłaszcza wtedy, gdy grunt cieszy się zainteresowaniem wielu inwestorów. Warto pamiętać, że wydanie WZ dla jednej z planowanych inwestycji może wykluczyć możliwość realizacji pozostałych, jeśli będą ze sobą sprzeczne.

Co powinien zawierać wniosek o wydanie warunków zabudowy?

Wniosek należy przygotować starannie, dbając o to, by zawierał wszystkie wymagane dane i załączniki. Poniżej lista niezbędnych elementów:

  • Dane wnioskodawcy (imię, nazwisko/nazwa firmy, adres, dane kontaktowe).
  • Oznaczenie działki – adres oraz dane ewidencyjne (numer działki, obręb).
  • Granice terenu objętego wnioskiem naniesione na kopii mapy zasadniczej (2 egzemplarze) lub, w przypadku jej braku – na kopii mapy ewidencyjnej.
  • Opis planowanego obiektu:
    • typ budynku,
    • liczba kondygnacji,
    • przybliżona powierzchnia,
    • wymiary, usytuowanie na działce,
    • wysokość.
  • Określenie zapotrzebowania na media (woda, energia) oraz sposób odprowadzania ścieków i gospodarowania odpadami.
  • Informacja o wpływie inwestycji na środowisko (zwykle nie jest wymagana dla domów jednorodzinnych).
  • Dowód uiszczenia opłaty skarbowej.

Jak poprawnie wypełnić wniosek?

Wzór wniosku dostępny jest na stronie www.biznes.gov.pl. Dokument powinien zawierać:

  • Dane inwestora,
  • Nazwę i adres właściwego organu,
  • Wniosek o wydanie decyzji dla konkretnej działki,
  • Adres i dane ewidencyjne nieruchomości,
  • Opis stanu istniejącego działki i jej otoczenia,
  • Charakterystykę planowanej inwestycji,
  • Wykaz załączników,
  • Podpis.

W części dotyczącej planowanej inwestycji należy wskazać:

  • Zapotrzebowanie na media i sposób ich zapewnienia,
  • Plan zagospodarowania działki – graficznie i opisowo,
  • Gabaryty i funkcję obiektów budowlanych,
  • Parametry techniczne,
  • Wpływ na środowisko,
  • Powierzchnię sprzedaży (jeśli dotyczy obiektów handlowych).

Gdzie złożyć wniosek o WZ?

Wniosek należy złożyć w urzędzie odpowiednim dla lokalizacji działki, czyli:

  • Urząd gminy lub miasta,
  • Dzielnicowy urząd miasta stołecznego Warszawy,
  • Urząd miasta na prawach powiatu,
  • Urząd wojewódzki – w przypadku terenów zamkniętych.

Dokumenty można złożyć:

  • Osobiście w urzędzie,
  • Elektronicznie przez portal e-Budownictwo,
  • Pocztą – wysyłając wniosek listem poleconym.

Jak wygląda procedura krok po kroku?

  1. Złożenie kompletnego wniosku – wraz z załącznikami i opłatą skarbową.
  2. Sprawdzenie poprawności wniosku – urząd sprawdzi kompletność i właściwość organu.
  3. Wszczęcie postępowania administracyjnego – zawiadomienie stron.
  4. Ocena zgodności z MPZP – jeśli plan obowiązuje, urząd umorzy postępowanie.
  5. Analiza urbanistyczna – urząd określa możliwości zabudowy działki.
  6. Uzgodnienia międzyinstytucjonalne – np. z ochroną środowiska (termin: 2 tygodnie).
  7. Zebranie materiału i informowanie stron – czas na zapoznanie się z aktami sprawy.
  8. Wydanie decyzji – decyzja o ustaleniu warunków zabudowy zostaje doręczona stronom.

Jakie dokumenty są potrzebne do wniosku?

Do wniosku o warunki zabudowy należy dołączyć:

  • 2 egzemplarze kopii mapy zasadniczej (lub ewidencyjnej),
  • Opis planowanej inwestycji,
  • Ewentualnie decyzję środowiskową – jeśli inwestycja tego wymaga,
  • Dokument potwierdzający możliwość uzbrojenia działki,
  • Dowód wniesienia opłaty skarbowej,
  • Pełnomocnictwo – jeśli wniosek składa osoba trzecia,
  • Dowód opłaty za pełnomocnictwo (17 zł).

Opłaty przy decyzji o warunkach zabudowy – ile kosztuje wydanie decyzji?

Ile kosztuje wydanie decyzji o warunkach zabudowy? Dobra wiadomość: w przypadku budownictwa mieszkaniowego nie płacisz opłaty skarbowej.

Zwolnieni z opłat są również:

  • Organizacje pożytku publicznego,
  • Jednostki budżetowe,
  • Jednostki samorządu terytorialnego,
  • Właściciele i użytkownicy wieczyści działek.

Pozostałe osoby (np. zainteresowani zakupem działki) zapłacą za wydanie decyzji o WZ 598 zł. Opłatę należy wnieść przy składaniu wniosku – w kasie urzędu lub przelewem na konto. Dowód zapłaty musi zostać dostarczony w ciągu 3 dni.

Kto jest stroną postępowania o wydanie decyzji o warunkach zabudowy? Wyjaśniamy, jak działają uprawnienia osób trzecich

Jednym z najczęstszych źródeł wątpliwości w postępowaniach dotyczących decyzji o warunkach zabudowy (WZ) jest ustalenie, kto ma status strony. To, czy ktoś zostanie uznany za stronę postępowania, ma realny wpływ na to, czy może aktywnie uczestniczyć w sprawie, zgłaszać zastrzeżenia czy korzystać z uprawnień przysługujących osobom trzecim – w tym również prawa do odwołania od decyzji.

Zgodnie z ogólną definicją wynikającą z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, stroną jest każdy, kogo interes prawny lub obowiązek jest bezpośrednio dotknięty toczącym się postępowaniem, a także ten, kto domaga się podjęcia przez organ określonych działań w związku ze swoim interesem prawnym lub obowiązkiem.

Kogo najczęściej uznaje się za stronę postępowania WZ?

W praktyce administracyjnej status strony przysługuje przede wszystkim:

  • osobie lub podmiotowi, który złożył wniosek o wydanie decyzji WZ (czyli inwestorowi),
  • właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu działki, na której planowana jest inwestycja,
  • ale również innym podmiotom – w szczególności właścicielom, użytkownikom wieczystym lub zarządcom sąsiednich nieruchomości, o ile ich działki znajdują się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji.

Obszar oddziaływania inwestycji a uprawnienia osób trzecich

To, czy właściciele sąsiednich działek będą stronami postępowania, zależy od tego, czy ich nieruchomości zostaną objęte tzw. obszarem oddziaływania obiektu budowlanego. Pojęcie to obejmuje teren, na który inwestycja może wywierać bezpośredni wpływ – np. przez hałas, zmniejszenie dostępu do światła dziennego, ograniczenie dostępu do drogi publicznej, zmianę charakteru otoczenia, uciążliwość użytkowania, itp.

Jeśli nieruchomość danej osoby znajduje się w tym obszarze, przysługują jej uprawnienia osoby trzeciej będącej stroną postępowania, w tym:

  • prawo do wglądu w akta sprawy,
  • możliwość zgłaszania uwag i zastrzeżeń,
  • prawo do odwołania od wydanej decyzji.

Kto decyduje o kręgu stron postępowania?

To organ prowadzący postępowanie administracyjne decyduje, kto zostanie uznany za stronę. Dokonuje on każdorazowo analizy, czy dane osoby lub podmioty mają interes prawny, który może być naruszony w wyniku planowanej inwestycji.

W sytuacjach, gdy inwestycja może mieć istotny wpływ na otoczenie – na przykład prowadzi do intensywnej zabudowy, może powodować uciążliwości lub ingerować w warunki zagospodarowania sąsiednich działek – krąg stron postępowania powinien być szerszy, by zagwarantować pełną ochronę uprawnień osób trzecich.

Znaczenie decyzji o warunkach zabudowy – co warto wiedzieć o zawieszeniu postępowania?

Planując inwestycję na terenie nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (MPZP), musisz uzyskać decyzję o warunkach zabudowy (WZ). Choć pozornie to jeden z pierwszych i bardziej oczywistych etapów, w rzeczywistości może on okazać się poważnym punktem zapalnym w całym procesie inwestycyjnym. Dlaczego?

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, organ prowadzący postępowanie ma prawo zawiesić je nawet na 18 miesięcy. Co więcej, ten przepis – choć bardzo istotny – nie wskazuje żadnych konkretnych przesłanek zawieszenia. Co to oznacza dla inwestorki? Możliwość wstrzymania decyzji administracyjnej na długie miesiące – i to bez pewności, że zakończy się ona pozytywnie.

Warunki zawieszenia postępowania o wydanie decyzji o warunkach zabudowy – teoria a praktyka

Ustawodawca, chcąc chronić uprawnienia gminy do kształtowania polityki przestrzennej, umożliwił jej czasowe wstrzymanie postępowań w sprawie wydania decyzji o WZ – tak, by nie powstawały inwestycje sprzeczne z planowaną koncepcją zagospodarowania przestrzeni. Zawieszenie postępowania to zatem instrument ochrony przyszłego MPZP, który gmina może dopiero uchwalić.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 u.p.z.p., organ administracyjny może zawiesić postępowanie na okres maksymalnie 18 miesięcy od dnia złożenia wniosku o wydanie decyzji WZ. W praktyce chodzi o to, by nie wydawać decyzji, która mogłaby się okazać sprzeczna z planem, gdyby ten został uchwalony przed uzyskaniem pozwolenia na budowę. W takiej sytuacji bowiem decyzja WZ automatycznie wygasa, co generuje dla inwestora stratę czasu i środków.

Czy gmina może zawiesić postępowanie „na zapas”?

Choć ustawa nie wskazuje wprost przesłanek zawieszenia, nie oznacza to, że urząd może działać całkowicie swobodnie. W rzeczywistości decyzja o zawieszeniu postępowania powinna być poprzedzona wnikliwą analizą:

  • Czy rzeczywiście trwają prace nad MPZP dla danego obszaru?
  • Czy jest duże prawdopodobieństwo, że plan zostanie uchwalony w ciągu 18 miesięcy?
  • Czy przewidywane w nim zapisy będą sprzeczne z planowaną inwestycją?

Jeśli odpowiedź na powyższe pytania brzmi „nie” – zawieszenie postępowania jest nieuzasadnione i niezgodne z prawem. Sam fakt podjęcia uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego nie wystarczy. Jeśli poza tą uchwałą nie podjęto żadnych kolejnych działań (np. brak konsultacji, brak projektu, brak wyłożenia), zawieszenie może zostać skutecznie zakwestionowane.

Głos inwestora też się liczy

Zawieszenie postępowania to nie tylko kwestia organizacyjna po stronie urzędu – to realne ryzyko i koszt po stronie inwestora. Czas oczekiwania na wydanie decyzji zostaje znacząco wydłużony. A po wznowieniu postępowania i tak może dojść do decyzji negatywnej – zwłaszcza jeśli w międzyczasie uchwalono plan miejscowy, który wyklucza Twoje zamierzenie inwestycyjne.

Dlatego ustawodawca wprowadził możliwość zaskarżenia postanowienia o zawieszeniu postępowania. Jeśli uważasz, że urząd zawiesił sprawę bez wystarczającej podstawy, możesz:

  1. Złożyć zażalenie na postanowienie w ciągu 7 dni od jego doręczenia.
  2. W przypadku braku uwzględnienia zażalenia przez organ II instancji – wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego (WSA).

Co istotne, nawet jeśli postępowanie zostanie zawieszone i minie 18 miesięcy, a plan nie zostanie uchwalony, sprawa musi zostać podjęta i rozpatrzona. Organy nie mogą przedłużać tego okresu w nieskończoność – zawieszenie nie może być wykorzystywane jako narzędzie blokujące dostęp do decyzji administracyjnej.

Kiedy zawieszenie jest dopuszczalne?

Zawieszenie postępowania powinno być stosowane tylko wtedy, gdy:

  • prace nad MPZP są już na tyle zaawansowane, że można realnie przewidywać ich zakończenie w terminie zawieszenia;
  • zapisy MPZP będą kolidować z wnioskowaną zabudową;
  • urząd dysponuje aktualnym harmonogramem prac i może to uprawdopodobnić.

Jeśli jednak plan nie jest jeszcze nawet w fazie wyłożenia, a jedynie rozpoczęto przygotowania do jego sporządzania – zawieszenie będzie nadużyciem przepisów.

Nowe terminy zawieszenia postępowania – co się zmieniło?

Do marca 2023 r. maksymalny czas zawieszenia wynosił 9 miesięcy. Po nowelizacji ustawy termin ten został wydłużony do 18 miesięcy, z możliwością przedłużenia o kolejne 6 miesięcy – ale tylko wtedy, gdy w czasie zawieszenia nastąpi wyłożenie projektu planu miejscowego.

Warto też pamiętać, że jeśli w ciągu 2 miesięcy od dnia zawieszenia gmina nie podejmie uchwały dotyczącej przystąpienia do sporządzenia planu miejscowego, urząd ma obowiązek podjąć zawieszone postępowanie i wydać decyzję. Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy mimo upływu czasu plan nie zostaje uchwalony – organ nie może dalej przedłużać procedury.

Jak liczyć termin zawieszenia?

Zgodnie z przepisami – termin zawieszenia postępowania liczy się od dnia złożenia wniosku, nie od momentu uzupełnienia braków formalnych ani od daty wydania postanowienia o zawieszeniu. Organy administracyjne często błędnie interpretują ten zapis, wskazując jako datę początkową moment „skutecznego” złożenia dokumentów. Takie działanie jest sprzeczne z art. 61 § 3 kpa oraz z literalnym brzmieniem art. 62 ust. 1 u.p.z.p.

Warto w tym kontekście przywołać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 października 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 122/15, który potwierdza, że termin liczy się od dnia fizycznego doręczenia wniosku do organu.

Odwołanie od decyzji o warunkach zabudowy

Zdarza się, że decyzja o warunkach zabudowy (WZ) wydana przez urząd nie spełnia oczekiwań inwestorki lub – co gorsza – zawiera odmowę. W takiej sytuacji warto wiedzieć, że przysługuje Ci prawo do odwołania się od decyzji. Poniżej znajdziesz instrukcję, jak to zrobić krok po kroku, gdzie się zgłosić i o czym pamiętać, by nie stracić ważnych terminów.

Jak odwołać się od niekorzystnej decyzji WZ?

Jeśli nie zgadzasz się z treścią decyzji o warunkach zabudowy, możesz wnieść odwołanie. Odwołanie to musi mieć formę pisemną i składa się je za pośrednictwem urzędu miasta lub gminy, który wydał decyzję. Trafi ono następnie do samorządowego kolegium odwoławczego (SKO).

Masz na to 14 dni od momentu doręczenia decyzji.

Jeżeli decyzję wydał urząd wojewódzki, wówczas odwołanie należy skierować do Ministra Rozwoju i Technologii, także za pośrednictwem urzędu wojewódzkiego.

Co istotne, prawo do złożenia odwołania nie przysługuje wyłącznie inwestorce. Mogą z niego skorzystać również inne strony postępowania administracyjnego – np. właściciele sąsiednich nieruchomości.

Zażalenie na postanowienie w toku postępowania

W trakcie procedury ustalania warunków zabudowy, urząd może wymagać uzgodnień z innymi organami. Gdy dany organ (np. zarządca drogi, konserwator zabytków) wyda postanowienie, z którym się nie zgadzasz – masz prawo do wniesienia zażalenia.

Zażalenie należy złożyć w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia, również za pośrednictwem urzędu, który prowadzi sprawę.

Rozpatrzeniem zażalenia zajmuje się organ wyższej instancji, wskazany w treści postanowienia, a czasem również Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, jeśli sprawa dotyczy ich kompetencji.

Co zrobić, jeśli urząd nie chce wydać decyzji o warunkach zabudowy?

Nie każda decyzja o warunkach zabudowy pojawia się szybko i bez komplikacji. Czas oczekiwania może się wydłużyć, szczególnie gdy działka:

  • znajduje się na terenie objętym ochroną konserwatorską – wówczas konieczna jest opinia wojewódzkiego konserwatora zabytków;
  • leży w granicach parku narodowego – potrzebna będzie opinia dyrektora parku;
  • przylega do drogi publicznej – swoją opinię musi wydać zarządca drogi.

Te sytuacje wydłużają postępowanie z przyczyn niezależnych od urzędu. Natomiast jeśli opóźnienie wynika z bezczynności urzędników, możesz żądać kary pieniężnej – 500 zł za każdy dzień zwłoki w wydaniu decyzji.Jak dalej się odwoływać?

Jeśli po złożeniu odwołania samorządowe kolegium odwoławcze utrzyma w mocy niekorzystną decyzję, nadal masz możliwości działania. Możesz złożyć skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego (WSA).

Jeżeli orzeczenie WSA nadal nie będzie dla Ciebie korzystne, masz prawo do wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA).

Kupno działki z wydaną decyzją o warunkach zabudowy

W praktyce często zdarza się, że działka, którą planujesz kupić, ma już wydaną decyzję o warunkach zabudowy – uzyskaną przez dotychczasowego właściciela. Czy taka decyzja przechodzi na nową właścicielkę automatycznie?

Nie. Warunki zabudowy nie są „przenoszone” wraz z własnością działki. Masz wówczas dwie możliwości:

  1. Wystąpić o nową decyzję WZ – według własnych potrzeb.
  2. Wystąpić o przeniesienie istniejącej decyzji WZ na siebie – o ile spełnia Twoje oczekiwania co do inwestycji.

Jak przenieść decyzję o warunkach zabudowy?

Jeśli zdecydujesz się na przeniesienie już istniejącej decyzji, pamiętaj o kilku ważnych krokach:

  • Musisz zaakceptować warunki zawarte w dotychczasowej decyzji – nie możesz ich zmieniać.
  • Do wniosku należy dołączyć pisemną zgodę obecnego właściciela działki (czyli adresata pierwotnej decyzji) na przeniesienie decyzji na Ciebie.
  • Wniosek trzeba złożyć przed rozpoczęciem budowy. Na podstawie „cudzej” decyzji nie możesz rozpocząć inwestycji bez jej formalnego przeniesienia na siebie.
  • Dopiero po przeniesieniu decyzji i uzyskaniu pozwolenia na budowę możesz przystąpić do realizacji projektu.

Ile kosztuje przeniesienie decyzji o warunkach zabudowy?

Za przeniesienie decyzji o warunkach zabudowy należy uiścić opłatę skarbową w wysokości 56 zł.
Wyjątek: jeśli decyzja dotyczy budownictwa mieszkaniowego, opłata nie jest pobierana.

Ile trwa procedura przeniesienia?

Standardowo urząd powinien rozpatrzyć Twój wniosek w ciągu 30 dni. W wyjątkowych przypadkach czas ten może się wydłużyć, jednak maksymalnie do 2 miesięcy.

Podsumowanie

Kluczowe zmiany, które wprowadza nowelizacja:

  • Decyzje WZ będą mogły być wydawane wyłącznie dla działek znajdujących się w obszarze uzupełnienia zabudowy, wyznaczonym w planie ogólnym.
  • Nowe decyzje WZ będą czasowo ograniczone – ich ważność wyniesie maksymalnie 5 lat. To duża zmiana względem obecnego stanu prawnego, w którym WZ mają charakter bezterminowy.

Jak się przygotować do nadchodzących zmian?

Jeśli planujesz inwestycję, zakup działki lub już posiadasz nieruchomość, warto zawczasu podjąć działania, które zabezpieczą Twoje interesy i pozwolą uniknąć negatywnych skutków nowych przepisów:

Monitoruj prace planistyczne w swojej gminie

Zachowaj czujność – sprawdzaj, czy gmina rozpoczęła prace nad planem ogólnym i czy Twoja działka została uwzględniona jako teren dopuszczony do uzupełnienia zabudowy. Możesz to zrobić, kontaktując się bezpośrednio z urzędem lub śledząc ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej.

Weź udział w konsultacjach społecznych

Plan ogólny będzie podlegał obowiązkowym konsultacjom. Warto z nich skorzystać, bo to szansa na realny wpływ na przyszłe możliwości inwestycyjne.

Złóż wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy przed końcem 2025 roku

Jeśli planujesz inwestycję w najbliższym czasie, warto rozważyć złożenie wniosku o warunki zabudowy jeszcze przed 2026 rokiem. Decyzje wydane przed wejściem w życie nowych przepisów zachowają swoją ważność.

Co należy zapamiętać?

  • Od 2026 roku nie będzie można uzyskać decyzji WZ dla działek położonych poza obszarem uzupełnienia zabudowy.
  • Decyzje WZ wydane po 2025 roku będą obowiązywać maksymalnie przez 5 lat.
  • Brak planu ogólnego = brak WZ = brak możliwości rozpoczęcia inwestycji.
  • Masz realny wpływ na treść planu ogólnego – warto działać teraz, nie czekać do końca roku.

Podsumowanie – zaplanuj inwestycję z wyprzedzeniem i uniknij blokad prawnych

Zmiany w planowaniu przestrzennym to nie tylko nowe przepisy – to nowa rzeczywistość dla inwestorów, właścicieli działek i wszystkich, którzy planują budowę. Obszar uzupełnienia zabudowy stanie się kluczowym kryterium możliwości uzyskania decyzji WZ. Bez niego – inwestycja może zostać całkowicie zablokowana.

Do końca 2025 roku gminy muszą uchwalić plany ogólne. To oznacza, że właśnie teraz masz realny wpływ na to, co wydarzy się z Twoją nieruchomością – ale tylko, jeśli zaczniesz działać odpowiednio wcześnie.

Zastanawiasz się, czy Twoja działka znajdzie się w obszarze uzupełnienia zabudowy?
Chcesz złożyć wniosek o WZ jeszcze przed zmianami, ale nie wiesz, czy warto?
Potrzebujesz pomocy w analizie planu ogólnego lub przygotowaniu stanowiska do gminy?

Pomagam inwestorom i właścicielom nieruchomości bezpiecznie zaplanować działania – tak, aby nie zaskoczyła ich zmiana przepisów, brak WZ czy blokada inwestycji po 2025 roku.

Skontaktuj się ze mną – przeanalizuję Twoją sytuację i wskażę możliwe rozwiązania.

    W celu skorzystania z formularza kontaktowego Użytkownik zobowiązany jest do podania danych osobowych niezbędnych do nawiązania kontaktu oraz udzielenia odpowiedzi na zapytanie (tj. imię, nazwisko, temat, treść). Użytkownik może podać także inne dane w celu ułatwienia kontaktu lub obsługi zapytania. Podanie danych osobowych oznaczonych jako pola obowiązkowe jest wymagane w celu przyjęcia oraz obsługi zapytania. Niepodanie tych danych skutkuje brakiem możliwości skorzystania z formularza kontaktowego lub obsługi zapytania. Podanie pozostałych danych osobowych jest dobrowolne (np. numer telefonu). W ramach wykorzystywania formularza kontaktowego Administrator zbiera również dane osobowe w postaci adres IP oraz podpis Państwa przeglądarki.

    Administratorem danych osobowych jest Maria Kotaniec, NIP: 7971986355. Podane dane osobowe będą przetwarzane, aby skontaktować się z Państwem oraz udzielić odpowiedzi na zadane zapytanie. Więcej informacji na temat zasad przetwarzania danych osobowych znajduje się w Polityce prywatności.

    Zapraszam Cię również do zapisu na mój newsletter.

    Potrzebujesz pomocy prawnej? Jestem do dyspozycji.

    konsultacja

    Podobne
    artykuły